လူ့ဘဝဆိုတာလည်း ရဟတ်တစ်ခုလိုပဲမဟုတ်လား... နိမ့်ရာကနေ မြင့်သွားမယ် အမြင့်ဆုံးနေရာမှာ အသာယာဆုံး အလှပဆုံးတွေကို တွေ့ခဲ့ရပြီးရင်လည်း နိမ့်တဲ့နေရာကို ပြန်ရောက်ရင် ရောက်သွားတတ်တာပဲ.. ပြီးရင် တစ်ခါ ထပ်မြင့်ချင်မြင့်သွားပြန်ရောလေ... ရဟတ်ကို ကိုယ့်သဘောအတိုင်း ကိုယ်ရပ်ချင်တဲ့နေရာမှာ ရပ်တန့်လို့မရနိုင်ဘူး။ ... ရဟတ်ကို ကိုယ်မပိုင်သလို ဘဝကံဇာတ်ဆရာကိုလည်း ကိုယ်တို့မပိုင်ဘူး...