တစ်ခါတလေ လောကကြီးက တော်တော့်ကို မျက်နှာလိုက်သည့် လက္ခဏာရှိ၏။ သင်သည် အလုပ်ကို ခါးချိုးလုပ်သည်။ အစွမ်းကုန် အားထုတ်သည်။ သို့သော် ဘာတစ်ခုမျှ ဖြစ်ထွန်းမလာသလို ရှိ၏။ သို့ဖြစ်စေကာမူ လိုရာဆန္ဒတစ်လုံးတစ်ဝတည်း ပြည့်သူတွေ ရှိနေ၏။ သူတို့ကျတော့ နတ်သူငယ်ကလေးတွေ၏ ငြိမ်းညောင်း ညက်ညောမှုမျိုးဖြင့် အမြဲတမ်း ယူလိုရာကိုယူပြီး၊ ရလိုရာကို ယူနေနိုင်ဟန် ရှိ၏။ ဘာကြောင့် သည်လို ဖြစ်နေရသလဲ။